Wanneer we in algemene termen over de Renaissance spreken, zonder deze te willen associëren met de historische periode tussen het midden van de veertiende eeuw en de zestiende eeuw, verwijst het naar een moment van diepgaande vernieuwing en verandering. Het begin van een nieuw tijdperk van ontwikkeling, in tegenstelling tot een voorgaande periode, wordt vaak als donker beschouwd. Dit is precies wat er gebeurt als we het hebben over de Siciliaanse Renaissance in de wijnwereld. Een vernieuwingsproces dat het oenologische gezicht van Sicilië grondig heeft veranderd, nieuwe energieën heeft doen ontstaan en de productiekwaliteit geleidelijk heeft verhoogd. Net als veel andere regio's in Zuid-Italië produceert Sicilië al tientallen jaren grote hoeveelheden wijn in bulk. Een handel die een bloeiende markt van gesneden wijnen voedde, die werden gebruikt om de kleur en het alcoholgehalte van de wijnen van de noordelijke regio's van het land of van Midden-Europa te versterken. Een productiesysteem dat werd gekenmerkt door een goedkope verkoop van enorme hoeveelheden wijn, die geen waarde creëerden voor het gebied, drukte daarentegen zijn potentieel, met een kortzichtige visie, alleen gericht op onmiddellijke inzameling aan het einde van de oogst. Pas in het begin van de jaren tachtig begon Sicilië van koers te veranderen en ging het op weg naar kwaliteit. Een lang en complex pad, dat een echte mentale revolutie noodzakelijk maakte, om gewoontes en diepgewortelde denkwijzen te veranderen. Siciliaanse producenten begonnen te begrijpen dat ze kwaliteitswijnen op fles konden produceren en verkopen tegen prijzen die passend waren om hun werk te belonen. Er vond een lang proces plaats, waardoor de oude roeping van Siciliaanse wijngronden, die sinds de tijd van de eerste Griekse kolonisatie op het eiland aanwezig waren, opnieuw werd ontdekt. Een Siciliaanse renaissance, die ook in dit geval zijn oorsprong vond in de oude pracht en nobele oorsprong van het verleden. Al in de Romeinse tijd werden Siciliaanse wijnen beschouwd als een van de beste in de hele Middellandse Zee. Sicilië werd zich geleidelijk bewust van zijn potentieel en de producenten beseften dat ze kwaliteitswijnen konden gaan produceren die gelijk zijn aan die van de andere regio's van Italië en Europa. De wedergeboorte van Siciliaanse wijn is door de modernisering van de planten gegaan, met wijngaarden met een hoge dichtheid en lage opbrengsten. Tegelijkertijd zijn veel autochtone wijnstokken met een grote geschiedenis en waarde opnieuw geëvalueerd, om te worden toegevoegd aan de internationale wijnstokken die op het eiland zeer goed zijn geacclimatiseerd. De oprichting van een vereniging als Assovini (1998), die de belangen van Siciliaanse producenten en vervolgens van DOC Sicilië vertegenwoordigt, heeft ertoe bijgedragen dat de krachten zijn gebundeld in een gemeenschappelijk ontwikkelingsproject, dat heeft bijgedragen tot de groei van het hele grondgebied.