Muller Thurgau

Onder de meest bekende witte druivensoorten van Noord-Europa, zoals Riesling, Gruner Veltliner en Sylvaner, is er een die bijzonder populair is en ook bekend is in Italië. Het is de Müller-Thurgau. In werkelijkheid is het een ras dat pas recentelijk in het ampelografisch erfgoed is geïntroduceerd. Het is geen natuurlijk voorkomende druif, maar een druif met witte bessen die in 1882 door de Zwitserse onderzoeker Hermann Müller is gemaakt en de Rijn Riesling oversteekt met de Madeleine Royale . Het resultaat is een semi-aromatische variëteit , bijzonder geschikt voor koude klimaten, die echter niet het karakter van elegantie, finesse en duurzaamheid van de riesling-vader bezit. Tegenwoordig wordt het verbouwd in Midden-Europa, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. In Italië is het voornamelijk aanwezig in Trentino Alto-Adige. Binnen de regio wordt het bijna overal op een luipaardvlek gekweekt, maar er zijn twee bijzonder geschikte gebieden waar het zich uitdrukt op niveaus van bijzonder excellentie. Dit is de Isarco-vallei , die oprijst van Bolzano tot Bressanone en het meest noordelijke deel van het wijngaardgebied van ons schiereiland vertegenwoordigt, en de Cembra-vallei , die van Lavis oprijst richting de Dolomieten, tussen bossen en bergen van porfier. De wijngaarden zijn aangeplant tot op een hoogte van 800/900 meter boven zeeniveau. Alleen onder deze extreme omstandigheden slaagt de druif erin om langzaam tot volle wasdom te komen, met behoud van een goede zuurgraad.

Als ze in warme gebieden worden gekweekt, zijn de wijnen gewoon, banaal en niet erg uitgebalanceerd, met een al te rijk fruit en weinig frisheid. Het is een wijnstok met een vrij vroege en tamelijk productieve rijping, die moet worden geplant op arme en niet erg vruchtbare gronden, die van nature de kracht ervan kunnen beperken, zodat er weinig trossen met een goede aromatische concentratie ontstaan. Bovendien kunnen de wijngaarden op hoogte profiteren van aanzienlijke temperatuurschommelingen tussen dag en nacht, wat de ontwikkeling van intense en elegante aromatische outfits bevordert . Het is geen toeval dat 90% van het Italiaanse Müller-Thurgau wordt geproduceerd in Trentino Alto-Adige en dat van de ongeveer 900 hectare in totaal meer dan 400 in de Cembra-vallei ligt, waar in juli een recensie gewijd aan de beste uitingen van deze interessante witte druivensoort. In de beste uitdrukkingen presenteert het een boeket met bloemige aroma's, citrusnoten, fruitige aroma's en een lichte kruidigheid met vleugjes nootmuskaat. In de mond is het een medium-bodied wijn, met een harmonieuze en gebalanceerde slok, met een mondcentrum dat een sappig en intens fruit geeft, vaak met hints van tropisch fruit, goed uitgebalanceerd door een frisse afdronk, die sluit met een aangenaam sapachtig gevoel. Het is een wijn die kan worden geproefd als aperitief, bij voorgerechten met zeevruchten, delicate visgerechten of schaaldieren. Het is ook uitstekend te combineren met voorgerechten met groenten of champignons. Probeer het ook eens met een risotto of met tagliolini met witte truffel.